Szklane serce

Serce złożone z 4 różnych szkieł zaraz po wypale. Jeszcze czeka go długa ręczna obróbka -szlifowanie i polerowanie, ale już widać jakie jest piękne :).

Ostatnio coraz więcej prac wykonuję na nagrobki – najczęściej są to masywne, odlewane ze szkła krzyże, ale od czasu do czasu mam również zamówienia na szklane serca.

Najpiękniej prezentują się zamontowane tak, aby przenikało przez nie światło. Wtedy ich kolor subtelnie zmienia się w zależności od kąta, siły i barwy światła. Czasem te zmiany są bardzo szybkie – tak jak na filmie poniżej -wygląd serca zmienia się z sekundy na sekundę (dosłownie).

To „bicie” serca jest spowodowane sposobem a jaki wykonuję rzeźbę. Wykorzystuję szkła barwione w masie, a czasem z zestawienia różnych kolorów, żeby uzyskać pożądany efekt i kolor. Przy silnym oświetleniu lepiej widać kolory ukryte w głębi, a przy słabszym świetle dominują warstwy które są bliżej powierzchni.

Dlatego każde serce jest niepowtarzalne i jest małym dziełem sztuki.

W niczym nie przypominają prac wytopionych ze szkła okiennego przybarwionego pudrami – najpopularniejszej w naszym kraju sposobu pracy w technice fusingu. Takie szkło również będzie szklane i kolorowe i można w ten sposób uzyskać ciekawe efekty, ale nigdy nie osiągnie głębi i elegancji szkieł barwionych w masie.

Zawsze przed wykonaniem pracy rozmawiam z klientami, żeby zrozumieć jakie serce sobie wymarzyli. Staram się dobrać najlepszy kolor i wykończenie, tak aby efekt końcowy był dla nich unikalnym wspomnieniem po żyjącej osobie. Jak w każdej pracy artystycznej , tak i w tych sercach zawarty jest fragment energii- mojej twórczej, oraz myśli zamawiających. Może dlatego często od nich słyszę, że to właśnie był ulubiony kolor ich mamy, albo, że tata byłby zachwycony.

Innym razem, kiedy klienci mają życzenia specjalne, ale kiedy wiem, że ten efekt niekoniecznie się sprawdzi, proponuję modyfikację pomysłu – tak na przykład powstało serce z strukturą „kostkowa” które występuje na filmie poniżej.

Praca ze szkłem odlewanym jest bardzo czaso- i pracochłonna praca i zostawia pewien element niepewności, a czasem zdarza się, że muszę powtórzyć wypał ( tutaj przeczytasz więcej o technice odlewania szkła w formie ). Jednak satysfakcja z wykonania pięknego przedmiotu wynagradza wszystko :).

Zapraszam do obejrzenia kilku ostatnich realizacji.

Serca błękitne

Serca w czerwieniach

Serce „popękane” widać jak „bije” wraz z pojawianiem się i znikaniem światła.

Kolor w formie stałej – rzeźby szklane

Fusined glass cross 5,5 cm thickness
Krzyż szklany – wytapiany i polerowany inspirowany wodami jeziora- 76cm wysokości.

Każdy kto widział kiedykolwiek na żywo rzeźbę szklaną wie, że jest to niezapomniane wrażenie. Bryła litego szkła z delikatną strukturą wewnątrz, a niekiedy idealnie przeźroczysta. Przywodzi na myśl kawał lodu, a czasem płynącą wodę, lub czystą formę zestalonego koloru.

Wewnątrz i niekiedy również  na powierzchni szkła często są widoczne małe lub większe pęcherzyki powietrza uwięzionego w szkle w trakcie procesu stapiania. Ich ilość i wielkość zależy od formy i ułożenia szkła (czy szkło jest w formie prętów, bloków, czy tafli), jak również od dynamiki i długości wypału. Pęcherzyki będące blisko powierzchni podczas szlifowania mogą zostać otworzone i stworzyć małe okrągłe zagłębienia. Niektórzy później wypełniają je żywicą, żeby ukryć te owalne wgłębienia, ale żywica i tak zawsze będzie nieco się różniła od szkła, dlatego w większości przypadków wolę pozostawiać je po prostu otwarte – są świadectwem dynamiki procesu w którym kawałki szkła stopiły się w rzeźbę. Niektórzy artyści upodobali sobie wręcz efekt jaki tworzy powietrze w szkle np. Peter Bremers w pracy na zdjęciu poniżej, specjalnie tak przygotowując materiał, aby zwiększyć liczbę małych pęcherzyków powietrza i stworzyć z nich powtarzalną strukturę wewnątrz szkła.

VIBRATIONS – Peter BremersPeter Bremers

W zależności od ułożenia szkła w formie możemy uzyskiwać geometryczny rysunek, albo przepływające i mieszające się fale koloru, nawet jeśli użyjemy tylko jednego koloru szkła najczęściej będziemy w środku widzieć subtelne zawirowania szklanej masy – świadectwo ruchu i rozpływania się w formie, a każda różnica w grubości szkła będzie skutkować innym odcieniem – jaśniejszym bądź ciemniejszym (pięknie widać ten efekt na rzeźbach P. Bremersa w galerii z linku powyżej).

Istotą szkła wytapianego jest to, o efekcie końcowym decyduje nie tylko proces wytapiania szklanej bryły, ale również proces późniejszej obróbki – szlifowania, polerowania, piaskowania, chippingu, cięcia, grawerowania. Te środki mogą totalnie zmienić początkowy wygląd obiektu.

Najczęściej stosowane jest szlifowanie, które uszlachetnia powierzchnię rzeźby i wydobywa jej głębię, ale  są stosowane również inne techniki – niektórzy artyści wręcz wycinają lub rzeźbią w bryle szkła – jak Vladimir Klein na filmie poniżej, nadając jej ostateczny kształt już po wypale.

Vladimir Klein – Hard Work – YouTube

Cały ten długi proces począwszy od wykonania modelu, zdjęcia z niego formy, dobranie kolorów szkła, ustawienie wszystkiego w piecu i wypalenie, a następnie wiele dni, a czasem wręcz tygodni ręcznej obróbki, powodują, że szklana rzeźba jest unikatowym i niepowtarzalnym obiektem, a jej wewnętrzna struktura, mieszanie się „warstw” szkła, pęcherzyki powietrza, przenikające się kolory powodują, że nawet po wielu latach oglądania wciąż jest w niej coś nowego, intrygującego.

Szkło fusingowe (fused glass)– co to takiego?

Talerz wykonany przez kursantkę,z motywami folkowymi różowo-granatowy

Fusing szkła to technika polegająca na zgrzewaniu warstw KOMPATYBILNEGO szkła (kolorowego bądź bezbarwnego). To tyle jeśli o definicję chodzi. Ostateczny efekt może być bardzo różny w zależności od użytego szkła(czyli tzw. systemu w którym pracujemy), doboru kolorów i użycia transparentnego/opakowego szkła, oraz formy w jakiej występuje (szkło do odlewów, fryty, tafle itd.), możliwości wystąpienia reakcji pomiędzy szkłami.

I tak inny efekt ozdobny uzyskasz używając wyciętych fragmentów szkła, a inny sypiąc frytę, pudry, bądź szklane confetti, korzystając z wykonanych wcześniej elementów milleflori, lub wstępnie przepalonych szklanych „batonów” Do kompozycji geometrycznych świetnie sprawdza się szkło w formie cienkich pałeczek tzw. stringersy i grubszych używanych również do pracy na palniku (ang. rod).

Jeszcze innymi możliwościami zdobienia jest użycie specjalnych farb wypalanych w temp. fusingu.  Poza tym masz jeszcze kontrolę nad fakturą szkła – spodnia strona roztopionego szkła przyjmie zawsze fakturę powierzchni na której wytapiasz szkło.

W przypadku użycia tylko jednego koloru najczęściej wartością ozdobną jest nadana faktura lub zmienność kolorów wynikająca z grubości szkła (to tak jak z wodą im głębiej, tym intensywniejszy jest kolor)

Łączenie tych technik daje tysiące możliwości, a wykonanie nawet serii produktów wg. tego samego wzoru daje efekt pewniej zmienności, co decyduje o tym że czuć w tych przedmiotach rękę i charakter twórcy.

W połączeniu z techniką slumpingu czyli gięcia szkła, fusing nadaje się do wykonywania przedmiotów użytkowych tj. misy, oryginalne talerze, wazony.